Kochamy Was, kochamy całym sercem
i miłości chcemy dać Wam jak najwięcej!
Nasze buzie uśmiechnięte
niech życzenia ślą przepiękne:
Żyj Babuniu, żyj Dziadziuniu latek sto!
Było zamieszanie, były i łzy,
świetnie bawił się tutaj każdy.
Wypełniona po brzegi cała sala,
a trzeba zaznaczyć, że sala nie mała.
A któż na tej sali, co to za wydarzenie?
W całym Przedszkolu wielkie poruszenie?
A że tajemnica to żadna nie jest, to powiem Wam
że dzisiaj uroczystość była wielka tam.
Grupa zwana Żabki posłała zaproszenia
wywołujące na buzi minę ucieszenia,
zaproszenia do odpowiednich dłoni powędrowały
i dzisiaj Babcie z Dziadkami odwiedzić nas chciały.
I przybyli licznie, pięknie poubierani,
by w czasie Jasełki kolędy śpiewać z nami.
Dzieci stały dumne i wyprostowane,
rade z występu, bo dobrze przygotowane.
Każdy już od dawna kwestię swoją zna,
a że rymowana to nauczył się raz-dwa!
A potem już wzruszenie i łez ocieranie,
bo na scenie wielkie miłości wyznanie.
Deklaracje pomocy, szacunek dla mądrości,
ale i tak najwięcej było w tym miłości!
Babcia z Dziadkiem jeszcze chwile razem rozmawiali.
Chwalili występy, ciasto zajadali.
Każdy z nich do domu wrócił z uśmiechem,
a pochwały niosły się jeszcze dalekim echem.
