Scena, widownia i wyczekiwanie
Podołamy? A jak nie? Co się stanie?
Strach gubi słowa, myli rymy...
Jak to będzie zaraz zobaczymy.
Na widowni spostrzegam rodziców raz dwa
i widzę, że denerwują się bardziej niż ja.
Ale uśmiechają się, uśmiecham się tak samo,
bo wakacje będą już od jutra rano!
Ach przedszkole, piękny czas...
gdzie zabawa wciąż czekała nas.
Gdzie nasza pani, anioł cierpliwości
nauczyła nas tylu możliwości.
Ku przygodzie ruszaliśmy każdego ranka
Jakie dziś zadanie - to niespodzianka!
Dziś - w dzień zakończenia
uśmiechamy się mając coś do powiedzenia:
Dziękujemy za ten czas wesoły,
we wrześniu ruszamy już do szkoły!
 |
| Czerwony Kapturek - Stokrotki |
 |
| Królewna Śnieżka - Żabki |